Zo ontstond de “Amazone”

In mijn omgeving weten mensen dat ik met het maken van ruimtelijke kunstwerkjes, stukken hout nodig heb. Vooral bijzondere vormen. Ze weten ook dat ik de stukken  graag zelf uitzoek.

“Morgen gaat alles uit de tuin in de container, want het gaat allemaal anders worden, werd mij meegedeeld, als je iets van die stronken wilt hebben moet je nu komen kijken”.

Bij de bezoekjes aan de mensen van deze tuin wist ik dat er een mooie oude Campsis klimplant tegen de muur aanstond. Misschien ging deze er ook wel aan. Wel jammer trouwens, de Nederlandse naam is trompetbloem, inderdaad in de zomer was het een zee van prachtige oranje trompetten langs de hele muur.

Met mooie stukken ging ik die avond naar huis, een aantal delen van de stam van de campsis had ik uit de grote omgehaalde stam kunnen zagen. De dagen erna heb ik de schillen eraf gehaald, dan zag ik pas hoe mooi het hout was en hoe de gegroeide lussen van de plant in elkaar zijn gegroeid.

De trompet dame op deze site was het eerste resultaat. Moeilijk om haar te laten staan zoals ik wilde. Maar voor de andere vorm had ik wielen in gedachten, wielen die niet kunnen draaien. Dan gaat de zoektocht beginnen, wat gaat dit worden? Na een aantal weken naar deze vorm  gekeken te hebben, begon het idee te ontstaan dat het een soort “paard” leek. Het zadel zag ik al, daar past een mooi dik achterwerk in. Het figuur heb ik van papier-maché gemaakt met ijzerdraad als kern. Net zo lang krantenpapier toevoegen, om een mooi achterwerk, boezem, hoofd en hoed te krijgen.

Al werkende vormde zich een trotse dame, die het “dier”prima weet te berijden. De kleuren waren toen ook snel gekozen, net zo als de kop van het “dier”.

Nu het klaar is lijkt het of het zo moest zijn, maar tijdens het werken is het steeds zoeken naar mogelijkheden, alles kan nog. Het is alsof iets mij stuurt, mij de juiste keuzes laat maken, om dit eindresultaat te laten ontstaan.

Een tweede leven voor een Campsisstronk.