Een omslag maken voor een dichtbundel
Een paar maanden terug, werd ik door een dichteres gevraagd of ik de decoratie voor de omslag van haar eerste dichtbundel wilde maken.
Dat ze me dit toevertrouwde, wat een eer, maar wat moeilijk. Haar eerste bundel, met veel zorg trots en liefde samengesteld. Kan ik dit wel? Het moet goed worden, want het uiterlijk van een boek moet iets zeggen over de inhoud, en hopelijk zelfs iets toevoegen. het moet zo aantrekkelijk zijn dat je het wilt vastpakken en nieuwsgierig bent naar de inhoud. En vooral wil ik graag dat de dichteres zich erin kan vinden.
Waar begin je?
Met het lezen van een aantal van haar gedichten.
Wat ik lees zijn heel veel mooie teksten, mooie zinnen, en heel veel mooie woorden. Ik lees ze nog eens en nog eens, probeer het te begrijpen en me er een voorstelling van te maken. Ik neem de gedichten een nacht mee naar bed, en hoop dat er daar vanzelf iets mee zal gebeuren. Het zijn geen teksten om er een duidelijke voorstelling over te maken, het moet anders.
Gelukkig staat mijn drukpers, nieuwe inkten, drukrollers en veel papier op de tafel van mijn atelier klaar, en weet ik uit ervaring dat gewoon ergens mee beginnen, vanuit dat gevoel, de weg is. Eigenlijk zoals de dichteres met haar woorden speelt, er zinnen van maakt en zo haar gedachten kan ordenen van het “beeld “ dat ze misschien wil verwoorden.
Maak wat vormen, neem wat inkt , en speel ermee. Laat het over aan het toeval. Druk af, nog een keer, en nieuwe vorm erover. Begin opnieuw, een nieuwe vorm, andere kleur, veeg weer weg, spoel alle rollers schoon en laat er een nachtje over heen gaan. Begin dan weer opnieuw
Een paar mooie monotypes heb ik haar uiteindelijk kunnen laten zien. Ze geven mij het wonderlijke vage gevoel wat gedichten met je kunnen doen, wat ze je wil zeggen, wat ze mij wilden zeggen.